“รสยาแก้ตามกาล” หรือตามยามนี้ จัดไว้โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้คนไข้รับประทานยา ให้ทันหรือตรงกับสมุฏฐานของโรค ซึ่งเกิดขึ้นในเวลาหรือกาลนั้นๆ ในคัมภีร์กล่าวไว้มีทั้งกาล ๓ และกาล ๔ จะได้ยกตัวอย่างให้ทราบทั้ง ๒ กาล คือ

*กาล ๓  คือ กลางวัน    แบ่งออกเป็น ๓ ยาม 
                    กลางคืน   แบ่งออกเป็น ๓ ยาม คือ

ยาม ๑ นับแต่ ๐๖.๐๐น. - ๑๐.๐๐น. และ ๑๘.๐๐ น. - ๒๒.๐๐ น.
         เกิดโรคเพื่อเสมหะ ใช้น้ำกระสายยารสเปรี้ยว

ยาม ๒ นับแต่ ๑๐.๐๐น. - ๑๔.๐๐น. และ ๒๒.๐๐ น. - ๐๒.๐๐ น.
         เกิดโรคเพื่อโลหิตและดี ใช้น้ำกระสายยารสขม

ยาม ๓ นับแต่ ๑๔.๐๐น. - ๑๘.๐๐น. และ ๐๒.๐๐ น. - ๐๖.๐๐ น.
         เกิดโรคเพื่อลม ใช้น้ำกระสายยารสร้อน

*กาล ๔  ท่านแบ่งไว้เป็นกลางวัน ๔ ตอน และกลางคืน ๔ ตอน ดังนี้

ยาม ๑  นับแต่ ๐๖.๐๐น. - ๐๙.๐๐น. และ ๑๘.๐๐ น. - ๒๑.๐๐ น.
          เป็นสมุฏฐานอาโป พิกัดเสมหะ ใช้ยารสเปรี้ยว

ยาม ๒ นับแต่ ๐๙.๐๐น. - ๑๒.๐๐น. และ ๒๑.๐๐ น. - ๐๐.๐๐ น.
         เป็นสมุฏฐานอาโป พิกัดโลหิต ใช้ยารสขม

ยาม ๓ นับแต่ ๑๒.๐๐น. - ๑๕.๐๐น. และ ๐๐.๐๐ น. - ๐๓.๐๐ น.
         เป็นสมุฏฐานอาโป พิกัดดี ใช้ยารสเปรี้ยว รสขม

ยาม ๔ นับแต่ ๑๕.๐๐น. - ๑๘.๐๐น. และ ๐๓.๐๐ น. - ๐๖.๐๐ น.
         เป็นสมุฏฐานวาโย พิกัดวาตะ(ลม) ใช้ยารสเผ็ดร้อน รสสุขุม