“รสยาแก้ตามกาล” หรือตามยามนี้ จัดไว้โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้คนไข้รับประทานยา ให้ทันหรือตรงกับสมุฏฐานของโรค ซึ่งเกิดขึ้นในเวลาหรือกาลนั้นๆ ในคัมภีร์กล่าวไว้มีทั้งกาล ๓ และกาล ๔ จะได้ยกตัวอย่างให้ทราบทั้ง ๒ กาล คือ
*กาล ๓ คือ กลางวัน แบ่งออกเป็น ๓ ยาม
กลางคืน แบ่งออกเป็น ๓ ยาม คือ
ยาม ๑ นับแต่ ๐๖.๐๐น. - ๑๐.๐๐น. และ ๑๘.๐๐
น. - ๒๒.๐๐ น.
เกิดโรคเพื่อเสมหะ
ใช้น้ำกระสายยารสเปรี้ยว
ยาม ๒ นับแต่ ๑๐.๐๐น. - ๑๔.๐๐น. และ ๒๒.๐๐
น. - ๐๒.๐๐ น.
เกิดโรคเพื่อโลหิตและดี
ใช้น้ำกระสายยารสขม
ยาม ๓ นับแต่ ๑๔.๐๐น. - ๑๘.๐๐น. และ ๐๒.๐๐ น. - ๐๖.๐๐ น.
เกิดโรคเพื่อลม ใช้น้ำกระสายยารสร้อน
*กาล ๔ ท่านแบ่งไว้เป็นกลางวัน
๔ ตอน และกลางคืน ๔ ตอน ดังนี้
ยาม ๑ นับแต่ ๐๖.๐๐น. - ๐๙.๐๐น. และ ๑๘.๐๐ น. - ๒๑.๐๐ น.
เป็นสมุฏฐานอาโป พิกัดเสมหะ ใช้ยารสเปรี้ยว
ยาม ๒ นับแต่ ๐๙.๐๐น. - ๑๒.๐๐น. และ ๒๑.๐๐ น. - ๐๐.๐๐ น.
เป็นสมุฏฐานอาโป พิกัดโลหิต ใช้ยารสขม
ยาม ๓ นับแต่ ๑๒.๐๐น. - ๑๕.๐๐น. และ ๐๐.๐๐ น. - ๐๓.๐๐ น.
เป็นสมุฏฐานอาโป พิกัดดี ใช้ยารสเปรี้ยว รสขม
ยาม ๔ นับแต่ ๑๕.๐๐น. - ๑๘.๐๐น. และ ๐๓.๐๐ น. - ๐๖.๐๐ น.
เป็นสมุฏฐานวาโย พิกัดวาตะ(ลม) ใช้ยารสเผ็ดร้อน รสสุขุม